
Ustawa z dnia 2 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy o elektromobilności i paliwach alternatywnych oraz niektórych innych ustaw nałożyła dodatkowe obowiązki na dużych przedsiębiorców. Obowiązki te powinny zostać zrealizowane do dnia 1 stycznia 2025 r. Nowelizacja implementuje do polskiego porządku prawnego przepisy dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady z 30 maja 2018 r., zmieniającej dyrektywę 2010/31/UE w sprawie charakterystyki energetycznej budynków oraz dyrektywę 2012/27/UE w sprawie efektywności energetycznej.
Zgodnie z art. 26 ust. 1 nowelizacji ustawy o elektromobilności w budynkach niemieszkalnych, z którymi związanych jest więcej niż 20 stanowisk postojowych, właściciel lub zarządca budynku, w terminie do dnia 1 stycznia 2025 r., instaluje co najmniej jeden punkt ładowania oraz kanały na przewody i kable elektryczne, aby umożliwić zainstalowanie punktów ładowania na co najmniej 1 na 5 stanowisk postojowych, jeżeli te stanowiska postojowe:
1) znajdują się wewnątrz budynku lub
2) przylegają do budynku.
Powyżej określony obowiązek instalacji punktów ładowania adresowany jest do dużych przedsiębiorców w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców.
Elementem decydującym o powstaniu obowiązku instalacji punktów ładowania jest posiadanie przez przedsiębiorcę statusu właściciela budynku lub statusu zarządcy tegoż budynku.
Wobec braku definicji pojęcia „właściciel” oraz „zarządca budynku” na gruncie ustawy elektromobilności i paliwach alternatywnych oraz w nowelizacji ustawy o elektromobilności, w celu ustalenia znaczenia ww. pojęć należy odwołać się do rozumienia własności na gruncie prawa cywilnego oraz zarządcy nieruchomości uregulowanego w art. 184a ustawy o gospodarce nieruchomościami.
Jednocześnie obowiązek właściciela w zakresie instalacji punktów ładowania dotyczy miejsc postojowych znajdujących się wewnątrz budynku lub przylegających do budynku. Zgodnie z art. 26 ust. 2 nowelizacji „przez przyleganie do budynku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się powiązanie z tym budynkiem, pod względem własności lub używania na podstawie innego tytułu prawnego, parkingu, który:
- bezpośrednio przylega do tego budynku lub
- nie przylega bezpośrednio do tego budynku.”
Polski ustawodawca przyjął szerokie rozumienie „przylegania do budynku”, które uwzględnia nie tylko przyleganie fizyczne, ale także powiązanie z budynkiem na podstawie tytułu prawnego. W uzasadnieniu do ustawy nowelizującej wskazano, że wprowadzane rozwiązanie jest zgodne z celem wdrażanej dyrektywy. Przyjęcie szerokiego rozumienia „fizycznego przylegania”, zgodnie z zaleceniami Komisji (UE) 2019/1019 z dnia 7 czerwca 2019 r. w sprawie modernizacji budynków i obejmującego zarówno bezpośrednie przyleganie parkingu do budynku, jak również powiązanie w zakresie własności lub użytkowania jest konieczne dla osiągnięcia ww. celów, w tym jak wskazano celów dyrektywy, co zapewnia jej prawidłową implementację. Ograniczenie przepisu wyłącznie do bezpośredniego przylegania („stykania się” powierzchni parkingu ze ścianą budynku) w obecnych warunkach drastycznie ograniczyłoby liczbę przyszłych punktów ładowania – przykładowo, biorąc pod uwagę obowiązujące przepisy dotyczące lokalizacji parkingów, w przypadku jednoznacznego rozumienia pojęcia „przylega do budynku” (jako „stykający się” z budynkiem) w przypadku parkingu np. składającego się z 24 stanowisk postojowych, oddalonego o 10 m od budynku użyteczności publicznej (np. muzeum), ale zaprojektowanego na potrzeby tego budynku wymóg dotyczący projektowania punktów ładowania pojazdów elektrycznych nie obowiązywałby – taka sytuacja nie jest pożądana. Ponadto, nie można wykluczyć, że wąskie rozumienie „fizycznego przylegania” otworzyłoby pole do nadużyć w postaci omijania wprowadzanego obowiązku.[1]
Dla przykładu w zakresie rozwiązania przyjętego przez polskiego ustawodawcę, tj. powiązania własnościowego wskazać można na sytuację, gdy przedsiębiorca jest właścicielem budynku, a parking jest wynajmowany. W takiej sytuacji przedsiębiorca ten jest objęty wspomnianym obowiązkiem instalacji punktów ładowania.
Przystępując do realizacji obowiązku przedsiębiorcy muszą mieć na uwadze dopełnienie wymogów formalno – prawnych. W celu rozpoczęcia montażu stacji ładowania konieczne będzie zgłoszenie planowanych robót budowlanych, o czym stanowi art. 29 ust. 1 pkt 25 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, zgodnie z którym nie wymaga decyzji o pozwoleniu na budowę, natomiast wymaga zgłoszenia, budowa stacji ładowania, w rozumieniu art. 2 pkt 27 ustawy z dnia 11 stycznia 2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych. Przedmiotowego zgłoszenia dokonuje się w starostwie lub urzędzie miasta, a załącznikiem do niego powinna być mapa uwzględniającą lokalizację stacji ładowania oraz zaświadczenie, że zgłaszający ma prawo do dysponowania daną nieruchomością.
[1] Uzasadnienie do ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy o elektromobilności i paliwach alternatywnych oraz niektórych innych ustaw
W przypadku zainteresowania tematem przedstawionym w artykule, prosimy o kontakt na: kancelaria@cddlegal.pl